NIETYPOWE PSY

1. Dog niemiecki

Jeden z dogów niemieckich, określany imieniem Giant George, osiągnął wzrost 43 cali, czyli około 110 cm. Przed swoją śmiercią w 2013 zrobił zawrotną karierę jako psi celebryta - pojawił się nawet w słynnym programie Oprah Winfrey i stał się bohaterem książki biograficznej!

2. Kangal

Pomimo lekko przerażającego wyglądu, ta rasa jest bardzo przyjazna. Ich średni "wzrost" waha się między 75 a 81 centymetrami, a przeciętna waga to około 70 kilogramów.

3. Angielski mastiff

Największy na świecie mastiff angielski żył w latach 80-tych. Miał na imię Zorba, a jego waga wynosiła aż... 155 kilogramów. Inny olbrzymi mastiff imieniem Moose to kolejny rekordzista, od Zorby lżejszy jednak aż o 25 kilogramów.

4. Nowofundland

Ta rasa została wyhodowana na potrzeby lokalnych rybaków. Ze względu na swoją masę, psiaki mogły pomagać np. w holowaniu ciężkich sieci lub ciągnąć specjalne wózki. Nowofundland został nawet bohaterem podczas II wojny światowej, pomagając żołnierzom.

5. Bernardyn

Mam ogromny sentyment do tych psów od czasów dzieciństwa - oglądałam wtedy oczywiście kultowy film "Beethoven" z ogromnym bernardynem w roli głównej, a potem na górskich wakacjach "poznałam" pewnego ogromnego psiaka tej rasy, który przewyższał mnie rozmiarami mniej więcej pięciokrotnie.

6. Wilczarz irlandzki

Przeciętny wilczarz osiąga zazwyczaj rozmiary sporego kucyka. Psiaki tej rasy to wytrawni myśliwi! Wprawdzie ta odmiana nie jest zbyt popularna w Polsce, jednak na całym świecie ma spore grono swoich wiernych fanów.

SZPIC MINIATUROWY

W internetowych serwisach ogłoszeniowych można znaleźć takie ogłoszenia, jak na przykład: „pies Boo rasowy”, „szczenięta Boo”, „sprzedam Boo”, „suczka rasy Boo do kupienia”. Czy rzeczywiście „boo” to nowa rasa psa? Nic z tych rzeczy! To prawdziwy piesek, który ma tak na imię. Ale zyskał w internecie tak ogromną popularność, że psy przypominające go z wyglądu określa się jego imieniem. Zupełnie, jakby to była nazwa. 

Prawdziwy Boo to pies rasy szpic miniaturowy pomeranian. Psy te mają dłuższą sierść niż słynny psiak, dlatego, że Boo został ostrzyżony. To nadało mu wygląd maskotki i wywołało zachwyt wśród internautów. Moda na pomeraniany, którą właśnie piesek Boo wykreował, wiąże się nie tylko z tym, że wszyscy chcą mieć szpica miniaturowego, ale też z tym, że chcą go strzyc, by wyglądał jak pluszak.

Każdy, kto chce mieć swojego Boo, może poszukać hodowli psów rasy szpic miniaturowy pomeranian. Nie ma z tym problemu, bo w Polsce jest kilkadziesiąt hodowli psów tej rasy.

Te żywiołowe i bardzo towarzyskie pieski nadają się właściwie dla każdego, kto zaakceptuje ich niewielkie rozmiary (ważą ok. 2 kg), delikatną psychikę i waleczne serce. Na pewno nie sprawdzą się w domu z małymi dziećmi, które tak małemu psiakowi mogłyby – choćby niechcący – zrobić krzywdę.                                                                                                                               

Rasowy szczeniak szpica miniaturowego kosztuje – z renomowanej, zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce hodowli – ok. 2500 zł. Cena psa Boo na portalach ogłoszeniowych wynosi czasem 400-500 zł, ale – uwaga! – są to zwykle psy z pseudohodowli, które nie mają rodowodów, a więc nie są psami rasowymi. Jeśli chcemy mieć pewność, że zostaliśmy opiekunami prawdziwego psa Boo – szpica miniaturowego – powinniśmy szukać pomeranianów z górnej półki cenowej (czyli od 2000 zł wzwyż). Cena najdroższych psów Boo potrafi czasem wynosić nawet 5000-6000 zł.

Sierści tych psów są unikalne z powodu bielactwa. Tak czy siak, są śliczne!

Boston Terrier ciekawie „zakropkowany”

Maluszek, który ma najsłodszą maskę Batmana 

Mix australijskiego Cattle, który ma niesamowicie jasne kropki.

Szczeniaczek wygląda jakby miał opaskę!

Sierść tego psa jest unikalna z powodu bielactwa.

A ten wygląda jak zebra!

MASTIF TYBETAŃSKI

Mastif tybetański jest pod wieloma względami rasą pierwotną, w niewielkim stopniu poddaną ingerencji człowieka. Przejawia się to nie tylko w jego wyglądzie i psychice, ale również fizjologii – suki tej rasy mają cieczkę raz w roku, podobnie jak wilki i niektóre inne rasy pierwotne.Mastif przede wszystkim jest świetnym stróżem. Pracuje głównie nocą, obiegając powierzony mu teren i cicho poszczekując. Co pewien czas odpoczywa, aby po chwili kontynuować patrol. Jeśli nie szczeka porusza się niemal tak bezgłośnie jak kot. Jest doskonałym obserwatorem. Nie atakuje bez przyczyny, każdą sytuację stara się przeanalizować.

Niektóre osobniki mogą być bardziej agresywne i od razu atakują intruza, inne wpuszczą go na teren, ale nie pozwolą wyjść, przyjmując postawę grożącą.W obecności właściciela mastify na ogół przyjaźnie witają gości. Należy jednak pamiętać, że ten sam pies pod nieobecność właściciela będzie starał się bronić swojego terytorium. Mastifów nie trzeba uczyć pilnowania terenu, tę cechę mają wrodzoną od stuleci.

Obok umiejętności stróżowania, drugą charakterystyczną cechą tej rasy jest duża niezależność. Jaki charakter ma mastif tybetański? To pies bardzo inteligentny, ale współpraca z człowiekiem nie jest jego prawdziwym powołaniem. Na ogół samodzielnie ocenia sytuację, dlatego jest trudny do szkolenia.

Oczywiście, jako silnemu psu należy mu wyznaczyć wyraźne granice, nie powinno się jednak wymagać od niego ślepego posłuszeństwa. Przy układaniu psa tej rasy właściciel powinien wykazać się dużą dozą cierpliwości i poczucia humoru.

Wady

*NIEZALEŻNY I DOMINUJĄCY

*CZASEM AGRESYWNE

Zalety

*MOCNE ZDROWIE

*PRZYWIĄZANY DO RODZINY

*ODPORNY

*DŁUGO TRZYMA GO MŁODZIEŃCZY TEMPERAMENT

Pomimo znacznych rozmiarów, mastif potrafi się zadowolić skromnym posiłkiem. Nie jest wybredny, ale nie jest też żarłokiem. Oczywiście aby zadbać o prawidłowy rozwój należy zapewniać mu pełnowartościowy pokarm czy to w postaci posiłków przygotowywanych w domu czy gotowej karmy.

Uważa się, że najwyższa cena za mastifa tybetańskiego to 10 mln chińskich juanów (ok. 5 mln złotych) – żaden inny pies nie został wcześniej za tyle sprzedany! Tę rekordowo wysoką kwotę zapłacił chiński biznesmen zajmujący się przemysłem węglowym. Hodowca mastifów tybetańskich sprzedał za tę cenę szczeniaka maści tzw. „czerwonej”, czyli bardzo w intensywnie rudym kolorze.